Het begon allemaal met twee minivarkens, terwijl we -nogal onverstandig- helemaal niets van varkens afwisten. Onze twee minivarkens hebben de moed nooit opgegeven terwijl wij, al doende, leerden hoe we ze moesten verzorgen.
Via internet kwamen we in 2009 de kunekunes op het spoor en maakten een afspraak met de houders van dit speciale varkensras. Nadat we hun kunekunes hadden gezien wisten we het zeker, wij willen ook zulke varkens. Wat een leuke dieren en wat een aanhankelijke, vriendelijke karakters.
Het wachten op een nestje duurde ons iets te lang en we vertrokken al snel richting Engeland om daar een tweedaagse cursus varkenshouden te volgen en gelijk een paar stamboek-kunekunes mee naar huis te nemen.
Wij, Andre Kroon en Dianne Willemsen, wonen op een boerderij in Dedemsvaart – Overijssel, ongeveer vijftien autominuten van de Duitse grens. We hebben, naast onze kunekune varkens, nog Ouessant schapen, Orpington kippen, twee katten en twee honden.
Dianne was zes jaar bestuurslid van de Kune Kune Vereniging Nederland en (mede)verantwoordelijk voor het opzetten van het fokbeleid, het fokadvies, de nieuwsbrief, het ontwerpen van de website en het onderhouden van de buitenlandse contacten.
Toen kunekunes in ons land nog vrij onbekend waren heeft Dianne, samen met bevriend collega-fokkers, meerdere ‘hands-on’ workshops over het houden van kunekunes gegeven.
Op kleine schaal en hobbymatig fokken we af en toe een toom biggen. Diversiteit en verbetering van het ras zijn voor ons belangrijk. Vanaf 2009 hebben we daarom acht keer een groepje kunekunes uit Engeland geïmporteerd. En veel en ver moeten reizen om geschikte kunekunes te selecteren uit lijnen die voor Nederland minder bekend zijn.
We doen heel wat moeite om verschillende dekberen in te zetten voor onze zeugen. De afgelopen jaren reisden we het hele land door met onze zeugen voor een dekking. In totaal waren dat tot nu toe vijftien beren!
We zijn er trots op een bijdrage te leveren aan de verspreiding van dit zeldzame ras binnen Europa. Sommige van onze kunekunes wonen nu in Oostenrijk, Zwitserland, Denemarken, Duitsland en België.
Waarom eigenlijk varkens?
Allereerst omdat het zulke grappige, vrolijke, sociale en communicatieve dieren zijn! Ieder kind kent verhalen over varkens, kan een varkentje tekenen, kent het geluid dat ze maken. Toch hebben de meeste kinderen nog nooit een echt varken gezien. In onze samenleving wordt werkelijk ieder deel van het varken gebruikt, van vlees en botten -gelatine voor snoepgoed- tot huid en haar. Desondanks lijken varkens, in tegenstelling tot andere ‘boerderijdieren’, onzichtbaar in ons leven.Wij vinden het belangrijk dat ook varkens zichtbaar zijn in ons landschap, dat mensen in aanraking kunnen komen met varkens, en dat de oude -minder vaak voorkomende- varkensrassen in stand gehouden worden.